Even voorstellen

Ik ben Marlynda Veldhuis. Bij oprichten van dit bedrijf was ik 53 jaar.

Ik heb leren breien rond mijn zevende. Handwerklessen op de basisschool was toen nog heel gewoon. Op school vond ik het, eerlijk gezegd, niet leuk. Maar mijn moeder was in die tijd ook veel aan het breien: sjaals en mutsen, truitjes voor de kinderen, een kabelvest voor haar vriend. En zien breien, doet breien.

Ik ben fanatiek gaan breien doordat een trui heel goed gelukt was. Vrienden kregen baby’s en wat was het leuk om kleine truitjes te maken. Ook voor mijn eigen zoon heb ik truitjes gebreid. Later wilde hij liever vesten. De baby’s werden kleuters, wat heb ik veel truitjes met Nijntje erop gebreid. In opdracht heb ik ook gebreid: mooiste herinnering (2019) is aan een kabelvest, gemaakt van ongeverfde wol. Deze meneer had een partij pasgeschoren wol gekocht en laten spinnen en daarvan wilde hij een vest. Hij draagt hem nog steeds met regelmaat.

Door al dat breien kreeg ik last van mijn elleboog: een golfarm. Ik heb toen me wat meer geconcentreerd op haken, want daar had ik geen last van. Ik kwam in de wereld van amigurumi (kleine beesten haken), zoals ezels, apen, uilen, muizen, leeuwen, schotse hooglanders en vlinders. Te veel om op te noemen. Ook heb ik een rondgehaakt vest gemaakt, een tafelloper, onderzettertjes, een omhulsel voor een tissuebox in de vorm van een legoblokje, etc.

Dus als ik haken en breien voldoende afwissel, heb ik geen last van de golfarm. Doordat mijn vriend een Noors vest wilde hebben, ben ik in aanraking gekomen met rondbreinaalden. En tot mijn verrassing kon ik hierdoor langer breien dan voorheen, sterker nog, hierdoor kreeg ik ook geen pijn. Het heeft dus vooral met je houding te maken.

In mijn lessen wil ik, naast alle mogelijke steken en projecten, ook tijd besteden aan de juiste houding. Verder heb ik de nodige boeken en patronen, voor zowel beginners als gevorderden.